What’s in a name 
Op de dag van het interview is Sandra aan het werk in de vestiging in Ermelo. ‘Ik werk op alle locaties van Bibliotheek Noordwest Veluwe. Dat vind ik belangrijk vanwege het persoonlijk contact met de collega’s.’ Diezelfde visie hebben ook de andere twee leden van het managementteam: directeur-bestuurder Ben van Heesbeen en manager team programmeren Rende Oudhof.

‘De lijnen in het MT zijn kort, en dat schakelt gemakkelijk’, vertelt Sandra, die uit praktische overwegingen nét wat vaker de hoofdlocatie Harderwijk als werkplek kiest. ‘Dan kan ik lekker op de fiets.’

Ze vertelt met plezier over haar werk als manager lokale dienstverlening, maar vraagt zich wel af of het écht anders en onderscheidend is wat ze doet. ‘Waarschijnlijk is er bij bijna alle bibliotheken iemand met ongeveer hetzelfde takenpakket, maar misschien onder een andere functienaam.’

Bouwen voor de toekomst
Sandra’s focus ligt bij de fysieke omgeving van de bibliotheek, maar wat behelst dat concreet? 

‘Ik ben leidinggevende en verantwoordelijk voor dit deel van onze organisatie. Belangrijk daarbij is onder andere te zorgen dat medewerkers fluitend naar hun werk komen en ook weer fluitend vertrekken. Dat heeft bijvoorbeeld te maken met de bezetting en het rooster, en met regelmatige afstemming met mijn HRM-collega.’

Ook financiële en facilitaire zaken, zoals grote verbouwingen en herinrichting, horen tot Sandra’s takenpakket. ‘Onze directeur-bestuurder is de eindverantwoordelijke, maar ik draag eraan bij.’

Een voorbeeld is de bibliotheek in Putten. ‘Het gebouw is nu nog ons eigendom, maar in verband met de wijziging van het bestemmingsplan kan dit veranderen. We weten nog niet eens of we gaan verbouwen of verhuizen, maar dát er iets gaat gebeuren, staat vast. Leuk leuk!’, zegt ze enthousiast. ‘Samen met een groepje collega’s ben ik al gestart met het invullen van een zogenoemd bidboek met onze wensen. Iedereen kon, in groepjes, zijn/haar droomwereld van een nieuwe bibliotheek inbrengen. Dat heeft geleid tot een wensbeeld van de (mogelijke) nieuwe bibliotheek in Putten.’

Een tweede aandachtspunt is de vestiging in Elspeet, gevestigd in het Kulturhus, het lokale dorpshuis. Hierin is de bibliotheek de stabiele partij, op het moment samen met onder andere het fanfarekorps, Stichting Cultuurkunst, een zorgorganisatie en kinderopvang.

‘We willen hier meer leven in de brouwerij en nóg meer een gastvrije plek zijn voor de hele gemeenschap. Dat heeft uiteraard consequenties voor de inrichting en misschien voor een flinke verbouwing. Hoe ver we daarmee kunnen gaan, hangt nog af van een aantal Europese subsidies en toezeggingen van de gemeente.’ 

Wat zijn die vier V's? 
‘Verder denk ik mee over onze beleidsplannen en het behalen van onze doelstellingen. Ons beleidsplan 2024-2025 “Een brug naar de toekomst” is gebaseerd op de hoofdlijnen van het Bibliotheekconvenant. Taal, digitaal en een leven lang ontwikkelen is onze corebusiness. Onze kernwaarden zijn gastvrijheid, enthousiasmerend, bekwaam, betrokken, betrouwbaar én ondernemend. De klant staat op nummer één, dat betekent een kentering van aanbod- naar vraaggerichte service.’ 

Haar oor te luisteren leggen bij wat de inwoners willen, doet Sandra ook vanonder een ándere pet; die van de Harderwijkse gemeenteraad. De combinatie van het raadswerk met haar 32 uur bij de bibliotheek is pittig, maar absoluut de moeite waard. ‘Ik heb uitdaging en leermomenten nodig, als ik een leuk mens wil blijven.’

Politieke ambitie heeft Sandra naar eigen zeggen nooit gehad, maar toen ze een paar jaar terug door de fractievoorzitter van 'Harderwijk Anders' (‘we kenden elkaar al via vrijwilligerswerk’) werd gepolst, had ze weinig bedenktijd nodig. Na een jaartje proefdraaien (meelopen) met de gemeenteraad, meldde ze zich aan voor de verkiezingen.

‘Er was aanvulling en versterking nodig. Een vrouw, maatschappelijk betrokken, nieuwsgierig, met een mening en liefst uit het dorp Hierden. Die profielschets paste bij mij, dus waarom niet?!’

Het tijdsbeslag van zo’n tien tot vijftien uur per week (stukken lezen en – het leukste – werkbezoeken en contact met mensen) klopt met Sandra’s inschatting. Aan het politieke spel waarbij sommigen zich, naar haar inzicht, soms té individualistisch manifesteren, moest ze wennen.

‘Ik word sowieso verrast, verbaasd, verwonderd en zeer zeker ook verrijkt. Eigenlijk zou iedere inwoner van Nederland een tijdje moeten meelopen, om beter te begrijpen hoe het achter de politieke schermen werkt.’ Om de schijn van belangenverstrengeling te vermijden, is Sandra nooit bij besprekingen over bibliotheekzaken in commissie- of raadsvergaderingen. ‘Zoals onlangs over de borging van subsidie aan culturele partners in verband met het zogeheten ravijnjaar’, benoemt ze de vrees voor het jaar 2026 waarin de gemeenten de begroting niet meer rond krijgen. ‘Ik kan niet gaan meestemmen over mijn eigen salaris!’

Snoezelen over de grens
Wie werkt bij een organisatie die een leven lang leren stimuleert, zou dit zelf ook in praktijk moeten brengen. Dat is bij Sandra zeker het geval. Impactmanagement, intervisie ‘wie ben ik als leider?’ en leergangen community library en programmeren prijken op haar cv. En ook de IFLA-training ‘op weg naar een groene bibliotheek’ (IFLA staat voor International Federation of Library Associations and Institutions – red.). ‘Een eyeopener. Wij zijn een maatschappelijke organisatie, en we moeten onze voorbeeldfunctierol goed vervullen. Dat betekent oog voor duurzaamheid en milieu, zoals zuinig papiergebruik en gescheiden afval.’

Via Rijnbrink nam Sandra ook deel aan verschillende studiereizen, onder andere naar Zweden en Denemarken. ´In Malmö en Kopenhagen vielen me vooral de jeugd- en kinderafdelingen in de bibliotheek op. Dat zijn complete verblijfplekken, met tapijt op de grond – dus iedereen moet zijn schoenen uitdoen – en ruimte voor kinder- en wandelwagens. Bibliotheekbezoek wordt daardoor echt een uitje voor iedereen, met een soort snoezelruimte om te relaxen. Het gedeelte waar de volwassenenliteratuur staat is juist weer saai, bijna academisch zelfs. O, en er wordt in heel Scandinavië niet met vrijwilligers gewerkt. Dat is in Nederland toch bijna ondenkbaar. Naast onze zeventig medewerkers, waaronder dertig opruimhulpen (studenten en scholieren), heeft Bibliotheek Noordwest Veluwe wel driehonderd vrijwilligers die op allerlei terreinen actief zijn. Van Taalhuis tot cursusbegeleider.’

Een kijkje over de grens vindt ze zo inspirerend dat ze ook graag eens met een eigen team zo’n studietrip zou maken. ‘Zo mogelijk met Erasmus+-subsidie’ (bedoeld voor organisaties die actief zijn in de volwasseneneducatie – red.).

Nog twintig jaar
Ook in eigen land kijkt Sandra met belangstelling naar collega-bibliotheken. ‘Bij zulke gelegenheden let ik vooral op de entourage en de sfeer.’ Als mooie voorbeelden noemt ze dbieb in Leeuwarden in de voormalige gevangenis en de LocHal in Tilburg, vroeger in gebruik als werkplaats voor locomotieven.

‘Overal kun je ideeën opdoen, zelfs in de kleinste leuke dingen. Lang niet alles is toepasbaar bij ons en daardoor voelt het wel eens als appels met peren vergelijken. Maar geïnspireerd blijven is belangrijk.’

In die context wil ze ook graag uren vrijmaken om collega’s de gelegenheid te geven om andere bibliotheken te bezoeken en daar, met een gerichte opdracht, met medewerkers te spreken.

Over haar eigen inspiratie maakt ze zich geen zorgen. ‘Ik mag nog twintig jaar werken en ik heb er zin in. Als dat anders is, doe je duidelijk iets niet goed. Ik realiseer me regelmatig hoe blij ik mag zijn dat mijn wieg in een goed land met veel mogelijkheden heeft gestaan.’

Zo tegen het einde van de periode met coronamaatregelen in Nederland begon voor Sandra Timmer ook op een andere manier een nieuwe fase. In januari 2022 begon ze als manager lokale dienstverlening bij de Bibliotheek Noordwest Veluwe en twee maanden later startte haar politieke loopbaan als gemeenteraadslid voor Harderwijk Anders. Hoe die twee taken te combineren zijn, zowel qua tijd als qua vermijding van belangenverstrengeling, doet Sandra enthousiast uit de doeken. Met als voornaamste drijfveer: ‘Ik ben geen stilzitter.’